Gel Şiiri - Coşkun Akarsu

İçimde bir fırtına dineceği yok sanki.
Sokaklar susmuş gece tam on iki.
Sana gelmiyorum ya, içime sığmıyor adımlar.
Yürüyorum yorgunluğum sırtımda.
Sürüsünü kaybetmiş çoban
Nasıl korkarsa ağasından,
Bende öyle korkuyorum.
Bu gece karanlığının sonsuz olmasından.
Ve yürüyorum yokluğunu adım adım ölçer gibi...
Nede uzun oluyor yokluğuna denk olunca adımlarım.

Yürüyorum; her yol, yeni yolların habercisi.
Acelem yok.
Ben varmak için yürümüyorum ki...
Balığın suyu, Yunus'un huzuru aradığı gibi;
Düşmüşüm yola.
Seni arıyorum yeryüzünde,
Nafile ama bir arayış benimkisi…

Bazen;
Ya bulamazsam seni;
Ya çelerse aklını bensiz gezdiğin yollardan biri,
Ya yıldızlarım sönerse sen yokken,
Ya ben sensiz yapamayacak kadar çok sevmişsem seni;
Erkek adama yakışmaz ardından ağlamak.
Ya ardından ağlarsa gözlerim.
Söyle ne söylesin, bu boşluğu doldurmak için yüreğim.

Kaç satır, kaç dize daha yazmalı?
Gidecek ve gelmeyecekleri uğrulamak için.
Biliyorum; sen benim içimdesin sevgili.
Terk etmezsin beni;
Bana kıyıp ta bırakamazsın ellerimi.

Bir gün ete kemiğe bürünüp geleceksin.
Ve geldim; işte buradayım diyeceksin.
‘’Çocuk gönlümün bayram şekeri sevinci ‘’
İstanbul gibi mavi kokan sevgilim benim.
Geleceksin sade deliye değil…
Bana da bayram olacak her gün…