Gece yalnızlığında üşüdüm
Karlar yağıyordu lapa lapa ve bembeyaz
Kar tanelerinin suretinde senin yüzün
Parlıyordu güneşin yüzü misali
Tenha sokaklarda şairliğim tuttu
Karanlığında yalnızlığın aydınlığını andım
Ve aydınlık yarınların insana bıraktığı
O boşluğu doldurulmaz yalnızlığı...
Kayıt Tarihi : 3.10.2008 11:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!