Gelecek günler pusluydu; belirsiz
Dalga dalga coştu ancak Karadeniz
Yükü ağır bir yolcu Bandırma vapurunda
Kalamazdı asla hain işgale sessiz
Ayağının altında şahlandı toprak
Bir yılda on iki arkadaş
Birbirini kovalar durur
Ocak hepsine baş olur
Biliriz ki hava soğuktur
Şubattır yılın ikinci ayı
Annesi yaşadıkça çocuk kalırmış insan,
Ben altı yaşında büyüktüm.
İki odalı dünyamda,
Harlı sobanın yanında üşürdüm.
Üstüme yıldızlardan yorgan serilirdi.
Anneme sarılır gibi uyurdum.
Dünyaya geldiğim anda,
Bir isim verin bana.
Yaşamak benim hakkım,
Ailemle hep yan yana.
Bir işte çalışamam,
Bir sınır boyunda bir başına
Sırılsıklam kaldı çocuk
Ben hiç böyle üşümedim.
Uzak diyarlarda vatan yolunda
Yitip gitti çocuk
Atatürk’ün izinde,
Bilimin aydınlığında,
Durmaz yürür geleceğe,
Cumhuriyet çocuğu.
Vatanını sever, korur.
İstanbul’a yanaştı düşman gemileri,
Topladılar elimizden topları, tüfekleri.
Mustafa Kemal bunu görünce,
“Geldikleri gibi giderler!” dedi.
Bu kutlu millete inancını,
Tüm dünyaya gösterdi.
Ramazan Bayramı şenliklidir
Ceplere bakın şekerlidir
Harçlıkları alan çocukların
Keyifleri pek yerindedir
Kurban Bayramı işli bayram
Yeşil kırlara uzansam,
Gözlerimi kapatsam,
Ilık, hafif bir rüzgâr esse,
Hışırdasa yapraklar, ötse kuşlar.
Güneş ısıtsa yüreğime kadar,
Bulutlarla oyunlar oynasam.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!