Midye kabuklarında saklı
Mavi suların ezgileri
Suyun berraklığına bağlı
Yunusların sezgileri
Deniz yüzeyine yazmış
En güzel sözlere kalmıştım gebe
Bunca sevgisizliğin içinde
Bir gün gelecekti sevgilim
Seni seviyorum diyecekti dilim
Kocaman harflerle işledim sözlerimi
Sana kırılacağım da kızacağım diye
Sevdiğime kızma endişesi var içimde
Sana kırılıp küstüğümde
Düşman olurum kendime
Nasıl ki seni sevdiğimde
Bir tohum gelir dünyaya; minicik korunmasız
Anne ağaçların koynunda büyür; biricik ve tasasız
Büyür güzelleşir fidan olur; sessizce ve de ıssız
Rüzgar eğmeye başlar onu; acımasız
Artık çevresini görmeye başlar
Sevgiyle akan okyanusta
Herkes aynı susuzlukta
Yüreğimize ulaşan her damla
Taşır bizi sonsuzluğa
Sınır tanımaz sevmek duygusu
Bilincim düştüğünde
Şiir yazmamı bekleme
Korku, kıskançlık, öfke...
Yakışmazlar şiire
Şiir narindir, naziktir
Yüzlerce ağaç kök salmış yere
Uyur her biri kendi kökünde
Kökleriyle dalları birleştiğinde
Uyanacaklar tatlı meyveleriyle
Ormanda ahenkle dans ediyor
Dün resmin düştü duvarımdan
Düşünce
Düşlerimiz geldi aklıma ve onların düşüşü
Düşününce
Önce sen düştün gözümden
Sonra da birkaç damla yaş düştü
Ben sensiz gecelerde
Seni sayıklarım hecelerde
Görürüm seni her yerde
Gölgenden aldığım güçle
Büyürüm sensizlikte
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!