Sen bir kaldırımda
Ben bir kaldırımda
Sen bana bir adım
Ben sana bir adım attık.
Sen bana baktın dikkatlice
Ben sana bakamadım gözlerini üzerimde hissedince
Ellerim ellerine
Gözlerim gözlerine
Bedenim bedenine
dokunmadan,
Sıcağım, sıcağına karışmadan
Gitme...
Beyaz benizli adamlar gelecekler
Bir gece ansızın karanlık diyarlardan.
Gelecekler ve köpekler kaçışacak kiremit rengi kesilecek suratları.
Korkacaklar uluyan kurtlardan.
Ansızın irkilecek gözleri tavana,
Adını bile anmak istemedikleri o adamın laneti saracak yüzlerini,
Bir ucunu sen tut
Bir ucunu ben tutayım
İstanbul'u paylaşalım.
Anadolu'da ben durayım,
Avrupa'da sen.
Birbirimize alışalım.
Hiçbir zaman anlaşamaz kalple beyin,
Kalbin onu ister, beynin onu,
hiçbitmez bir iç çatışmayla durmadan birbirleri ile kavga ederler. Aklının almadığını kalbin alır ya
en çok ona sinir olursun.
Kalbinin istediğini de aklın almaz.
Sonra gider aklına uyana kaptırırsın kendini.
Sana söyleyemediğim o gün
Zehir zembereğe döndüm
Sen dürüst adamı oynadın,
Bende kötü kadını
Bir birada benim için iç sevgili,
Sensizliğe dayanamıyorum...
Oysa ben gözyaşlarımı saklardım
Kimse görmesin diye
Güçsüzlüğümü
Şimdiyse istemsiz döküyorum
Gözyaşlarımı
Dizlerimin üzerine
Deccali gördüm
İyilik kisvesi altında saldırıyordu
Bir o yana bir bu yana.
Kandırıyordu masumane tavırlarıyla.
Deccali gördüm
Hantal,
Celaleddin Şemsi ararken deli divane oldu.
Oldu da Mevlana oldu.
Şems onu bulmasaydı Mevlananın hali nice olurdu.
Bu aşk, onu yaradana erdirdi de bir zavallı kul oldu.
Ne yedi, ne içti, ne giydi, Yaradan'a yol açıldı yüreği.
O sokaklar Mevlananın aşkı ile yandı yandı kül oldu.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!