Yokluğunu gördü, sırrı esrardın gözlerinin içinde...
Mana içinde kayıpsın artık.
Gözlerindeki alev yaşa dönüştü bir an,
Göz altında volkan çukuruna doluyor,
Sağnak halinde...
Gökyüzü karanlık renginde artık gözlerinde..
Bilirmisin göz yaşını,
Ya ağlamayı...
Karanlık gecelerde..
Söz kılıç,
Yarar içini,
Geri çıkmaz.
Gözyaşı döktüm sazın teline
İnledi nağmeler delire delire
Kalp oturdu acıdan sedire
Yalnızlığa mesken tutana selam olsun
**
Sanmasın yalnızım diye o peri
Cahildim dünya rengi güzel geldi
Neşeliydim sanki ben yarattım dünyayı
Geçip giden yıllarım esen yeldi
Anladım maziye güzelce bakmayı
Canlandı hatıralar kalbi deldi
***
Dosttan beklenen selama bağlanma,
Dostum! selamı da sel alır gider.
Değermi ki! için için sızlanma,
Dost hatıraları aniden siler
***
Bayram olur sen üstünde çulun yok
Deli gönlüm aktı gitti rengine
Saramadım seni gönül dengime
Davet ettim seni gönül cengime
Kim kazandı kim kaybetti bilemem
Mola verdim senden başka sevemem
**
iliklerime işledi sensizliğin,
sarı gülün yapraklarına yazmıştım mutluluğumu..
yanılmışım.
yağmurda yağmıyor ki!
yaprakların üzerindeki,
yağmur taneciklerine sorardım seni..
Sevindim koşup giderken sevdaya
Mihmanım sandım inandım rüyaya
Aleme girdim salındım oraya
Gördüm sonu olmayan çıkmaz sokak
***
Şaşırdım birden umudum kayboldu
Yine örselendi bağrım acıyla
Makamı bilinmez gelen kadıyla
Alçaklık yükseklik mevzuatından
Çaldı durdu teli küflü sazıyla
**
Yerin dibi karanlıkmış girmedim
"Cân'a dost ararsan kaldır başını; semaya bak......
ne gördün sor kendine....
sonsuzluğu değilmi?
işte yarı ölümde bulunduğun yer.....
bir başını eğ.....
ne gördün?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!