Elimdemi benim doğmamak
Fani dünyaya gelmemek
Biraz olsun iş işlemek
Zormu sence insan olmak
**
Ol gelmişiz ne eyleyim
*** El öpüp de divan dur***
Sessizlik hakim olsun ol varanda
Ol gözlerin tane tane konuşsun
El öpüp de divan dur ayağında
Kalbe giren sevgi daim oluşsun
**
.
Yorgunluğun efendisi,
Dinlenmeye cezalı,
Ama ruhun gıdası....
*
Kullanıldığı alan insanlık için,
görmeseydim yarama tuz başmıştım
görmeden yakan acına alıştım
dönünce birden sen orda kalmıştım
bilmezsin var benim sana yanan gönlüm
**
eridi yürek geldi gözüme yaş
Eyvah! gülün dibine düştü ömrüm
Yaralandı yine garip gönlüm
Ben kor idim işte şimdicik söndüm
Tasalanma toprak bilir kadrini
**
Eyvah! kara sürüldü ervahıma
Yokluğunu gördü, sırrı esrardın gözlerinin içinde...
Mana içinde kayıpsın artık.
Gözlerindeki alev yaşa dönüştü bir an,
Göz altında volkan çukuruna doluyor,
Sağnak halinde...
Gökyüzü karanlık renginde artık gözlerinde..
Bilirmisin göz yaşını,
Ya ağlamayı...
Karanlık gecelerde..
Söz kılıç,
Yarar içini,
Geri çıkmaz.
Gözyaşı döktüm sazın teline
İnledi nağmeler delire delire
Kalp oturdu acıdan sedire
Yalnızlığa mesken tutana selam olsun
**
Sanmasın yalnızım diye o peri
Cahildim dünya rengi güzel geldi
Neşeliydim sanki ben yarattım dünyayı
Geçip giden yıllarım esen yeldi
Anladım maziye güzelce bakmayı
Canlandı hatıralar kalbi deldi
***
"Ben; Hiç bir zaman gönül penceresini kıran taş olmadım."




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!