Feyzi Halıcı Şiirleri - Şair Feyzi Halıcı

Bir yolun başındasın, en güzel, en ideal
Bu kutsal yolculuğa ne olur beni de al...

O ki bir öğrenciyim henüz yedi yaşında
Bir elimde tebeşir, kara tahta başında

Yolsun, adım adımsın,
Kolumsun, kanadımsın.
Özdeşleşen adımsın,
Bil ki ağız tadımsın.

Bir sevgiye kul musun,

Sıyrılın gündelik düşüncelerden,
Şimdi size aşktan bahsedeceğim.
Bir arzu var içerimde hafiften,
Şimdi size aşktan bahsedeceğim...

İlk önce, bir bahar günü farzedin,

Düşmüş kaleler gibiyim,
Bir sözüm kalmadı söyleyecek.
Acı sularda kaldı umudum
En yalın, en güzel, en gerçek,

Yok, aşkın aydınlık çağrışımı

Şavkıması,sana doğru yolların
Sana doğru,denizlerin çağrısı
Çırıl çırıl ötelerde bir güzel
Günaydınım,nar çiçeğim,sevdiğim...

Çıkmaz sokaklarda bu minyatür kim?

Yalınca bir dağ-başında,
Ellerime kar yağıyor…
Yazın yaz, kışın kış Tanrım,
Bu ne mayalanış, Tanrım;
En güzele, en korkunca,
Teselliler sonu, bunca,

Sevdadır,çevre yanımda
Bir nice nöbet tutmuştur
Kar yağmıştır o dağlara
Nilgün beni unutmuştur

Hüznüm o,sevincim o'ydu

Ey aşk, mağrur yılların arkasından
Gidiyorsun durul durul nereye?
İşte, en güzelin alın yazısı
Ey gerçeği arayan kul, nereye?

Bin tekbirle doğar, gün pencereden

Yükselir semaya doğru ellerim
Mavi gecelerin seher vaktinde
Hakka kanat açar hep emellerim
Mavi gecelerin seher vaktinde

Kaybolur kederim kaybolur ahım

Aşk bahsinde bu muhabbet
Yardan gelir, yare gider.
Parça parça gelir sevda
Gidince yekpare gider.

Ateştir, çoğaltan külü,