Feyzi Halıcı Şiirleri - Şair Feyzi Halıcı

Istanbulda kopru ustu,
Herkesin bir isi vardir.
Uzakta, çok uzaklarda,
Simdi Bingolde bahardir..

Oltaya dustu baligim,

Ben can sıkıntısına çare buldum
İşim varmış gibi davranıyorum
Aşıkmışım gibi yapıyorum
Bekliyorum orda burda
Ne bu telaş diyor biri
Treni kaçıracağım diyorum

Yoluna kurban olduğum
Aziz bildiğim, evlattan!
Şanın, şöhretin dörtnala
Koşa gelmede milattan...

Dört ufkundan mühür mühür

Yaşamak uğruna bir tanem ne varsa
Her şey yüzün suyun hürmetinedir.
Şu tablo, şu nehir, şu vişne dalı
Her şey yüzün suyu hürmetinedir.
Boş yere mi kumruların ötüştüğü,
Yıldızların gece yarısı düştüğü.

Yaşamak uğruna bir tanem ne varsa
Her şey yüzün suyun hürmetinedir.
Şu tablo, şu nehir, şu vişne dalı
Her şey yüzün suyu hürmetinedir.

Boş yere mi kumruların ötüştüğü,

Sevdiğim, baharda açan çiçek
Gibi, rüzgâr rüzgâr içerimdesin
Bir tatlı özlemi hatırlayarak
Şavkıyan ay gibi içerimdesin

Ümit senden gelir, teselli senden

Bu cadde İstanbul Caddesi,
Aziziye minaresinde çifte ezan
Nal sesleri, motor gürültüleri
Arasında kaybolursunuz bazan.
Burası dellal pazarıdır
Eski eşyaların satıldığı

Beyazitte tütüncü dükkanları
Tramvayda dizi dizi kadınlar
Günlük endişeler, aşklar, günahlar
Tanıyorum hepinizi kadınlar

Bir yaşama gücüdür, sabahleyin

Özlemini duyduğum şey, bütün bir yaz,
Boğazlar içinde ille mavi boğaz.

En güzele, en yüceye, en maviye doğru,
Üzengisinde, bir hırçın atın, doru

O ki yollar yeşildi, geçtiğimiz
Turunç turunçtu dağların ardı.
Aşikar, gün gibi güzelliği
Bir Misis Miniver vardı.

Akşam saatleri bahçeler ıssız