Affet beni
öyle mi
çıkardın günahlarını
saflaştın yeniden
yine tertemizsin
suçsuzsun
seni sonsuza götürmeye geldim
içimde kaybetmeye
seni düşlerime tutsak etmeye geldim…
seni kendime değil
içimde derin bir boşluk
sabrediyorum
uşağına hizmet eden ev sahibi gibi
belki sınırları zorlayabilirim
bir böceğe dönüşmek ya da yabancıya
veya bir misafire
bizim öykümüz…
sıradan olacak
bizim öykümüz, olacak
iki ayrı kişinin öyküsü
iki farklı kişinin sahip çıkacağı bir öykü
hep aradım belkide
ama o sen misin
bir hayat boyu beklediğim
sen değilsin çoktandır
kız kulesi'nden beri
foça'daki gözleri gülen kız
Her yön bir başlangıç-tı
Zamanın durduğu bir an artık
Başlangıçlar kalmadı, bitişlerden başka
Ayraçlarıyla kalsın yürüdüğümüz yollar
Sahi birlikte mi yürüdük ki o yolları?
mutluluk
küçük bir tebessüm dudaklarımda şu anda
sigara içmek keyifle
ve bunu yazarken dido dinlemek
hayatı keşfetmemeli miyiz hiç
her başlangıçta derin bir nefes
fakat gerek var mı geçmişi yazmaya
rahat olamama hali bu
çıkarmak ağızdan, başka bir anlamı yok
ne toplum için, ne de “sanat”
kendi rahatsızlığımıza
seninle..
yeşermek
ve baharı beklemek
adadım sana kendimi
sonbaharlarda seni bekledim belkide, kimbilir
tahmin etmemiştim hiç bu kadar hırçın olacağını
demini yeni almış kelimelerim var
senin için.
karanlıklarda,
yalnızlıklarda,
acılı ezgilerim
ağıtlarım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!