sevdim seni
ve alışmışım
yalnızlık bu kez senle yaşanır belki
sanki doğru kişilermişizde
taşlar yanlış dizilmiş
yanlış bir sıra izlemiş hayat
uyku uyku uyku
uyku sessizliğini böldü içeriden
bağırarak davet ediyor
beni tutsaklığının krallığına
ve yine baş köşeyi verecekmiş bana
uykulu bir zihin
kendi ile başbaşa nihayet
dans
dans
ve sonsuz dans
ağır ağır ya da en keskininden
sevgilim benim
dilsiz hayallerim
sevgilim benim
sonsuz hayallerim
eksik yaşamalarım
sevgilim benim
Ölüm!
al artık beni
derin bir istek bu ve kutsal
güçsüz hissetme kendini
ayağımla geliyorum diye
kendini daha saygın hissedersin hem belki
kuşların ötüşüyle öpmedim seni hiç...
ne kadar normal yaşadıklarımız
yaşayamadıklarımız
kimse neden değil bunlara
ve kader var mı
iz bıraktık,
ateş aldık birbirimizin teninden,
kontrolden çıkarmadık
ve şimdi küllerin sıcaklığı var,
ısıtıyor bizi,
onu da gözyaşlarımızla söndüreceğiz,
kuşlar... her şeyimiz, ve
çok daha güzel yüzüyorlar
düşüncenin özgürlüğüne ya da
gücüne ihtiyaçları yok
kendisine
hayal gibiler
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!