Bu âlemde nice türlü yollar var
Unutma ilk gülen ağlar gülbahar
Ruh göçünce gönül olur nev bahar
Unutma ilk ölen ağlar gülbahar
Bahar senin kışı senin güz senin
Aşığın sevdası sevene yeter
Göz sevdiği sade güzeli arar
Gün gelir bu sevda cihanda biter
Göz sevdiği sade güzeli anar
Seni sevmeyene bir can versende
Gel hele sevdiğim gel sen beriye
Var gel göz yaşımı silde öyle git
Sensiz hayat olmaz gitme nereye
Bu derdime derman bulda öyle git
Silme sevdam silme bu göz yaşımı
Gel gidelim gönül...
Gel gidelim gönül yüce dağlara
Dağların doruğu şahı bizimle
Yan hazan düşmez bizim bağlara
Kalplerin yarası ahı bizimle
Gel gönül güvenme....
Gel gönül güvenme kul ahengine
Gün gelir sevdanı el alır gider
Sevenler can verir kendi dengine
Gün gelir mevtanı kul alır gider
Ehse nü nara düşürdü bir bülbülün feryadı,
Ben güle yanıp tutuştum yâd ele atma ebeni
Bu gönlümden ayrılmıyor gonca gülün şerbeti,
Ben güle yanıp tutuştum yâd ele atma ebeni
Bu sinem yanıp tutuştu bir güzelin adına
Yapraklar yeşerip güller açınca,
Bülbüller dallara konar Allah der.
Mevla’yı seven kul aşkı seçince,
Yâr âşkıy, la dolar yanar Allah der.
Adabı bilen kul bol Kevser içer
Aşk nedir bilmeden bağrını yakma
Boş hayal kurunca ğamla ölürsün
Doğmayan güneşin ardından bakma
Karanlıkta ancak yıldız görürsün
Yar seven Mecnuna meydan nam gerek
Alma Benim Âhım Yakar
Ben bir yaralı ceylanım,
Alma benim ahım yakar.
Dertli akan bir sayhanım,
Alma benim ahım yakar.
Aynaya baktım ki mazim bende mi?
Cemalim buruşuk verdi aynalar.
Yüzüme baktım ki gençlik tende mi?
ruhumu karışık verdi aynalar.
Yaprağım karardı sarardı yazı,
az önce harika bir şiir okudum şimdi ise o şiirin sahibini yürekten kutluyorum.