Ferit Battal Şiirleri - Şair Ferit Battal

Yeşermezse dağın bütün yamacı,
Bir gül ile bahar açar mı gönül?
İlim baş üstünün olmazsa tacı,
Bulutlar bu elden göçer mi gönül?

Kaynağı bozdular bulandı göze,

Kirpikten süzülen, yaş döndü sele
Söyle sana ben, neyleyim sevdiğim
Ben aşk ile yandım, sen düştün dile
Söyle sana ben, neyleyim sevdiğim

Parmağın ucunda, kınayı gördüm

Ben seni çok sevdim ben seni Leyla’m
Ardın sıra yaşlar döküp ağladım
Seveni sevenden ayırma Mevla’m
Yunus gibi yara gönül bağladım

Bülbül zar edince güle ulaşır

Ferhat, a eş eyleme

Hayat derbeder etti kırdı dalım budağım
Gel benimle sırdaş ol derdim ele söyleme
Dağlar şahidim oldu yaylalar dert ortağım
Görmeden mecnun ettin Ferhat, a eş eyleme

Bu gönül yaramı ele söyleyip,
Beni attın dilden dillere felek.
Bir kuru ekmeye muhtaç eyleyip,
Beni attın elden ellere felek.

Bu yanan kalbine el vurdu körük,

Aşkınla kül oldum bitti bu ömrüm,
Gel etme sevdiğim yakma bu canı
Yoruldum virane oldu bu gönlüm,
Gel etme sevdiğim yakma bu canı

Bülbül avazını artırır gülde,

Namerde baş eğdirme...yeni

Yarab beni affeye günahımı bağışla
Mert kula muhtac ette namerde baş eğdirme
Tüm kainat beslenmez iki damla yağışla
Beni bu candan edip yaban eli degdir me

oğul


Bu ömür çok kısa boşuna gezme
Gün gelir bir düşle yüzersin oğul
Arpayı buğdaya karıp da ezme

Sırrın ele söyleme

Gel yolunda öldüğüm sırrım ele söyleme
Sevda çeken çiçekler ilkbaharda ekilir
Gam üstüne gam salıp beni heder eyleme
Kaderde ölüm varsa başa gelen çekilir

Kükreyen aslan gibi dünyada gezen bizdik
Ölür esir olmayız bizler başka milletiz
Asya’da, Avrupa’da tarihi yazan bizdik
Ölür esir olmayız bizler başka millete

Can ve kanla dikildi bayrağım semalara