Ferit Battal Şiirleri - Şair Ferit Battal

Ey divane gönlüm senin elinden
Kalbim hicran doldu ruhum perişan
Bir yar sevdim mecnun oldum dilinden
Kalbim hicran doldu ruhum perişan

Gerçek gönül ehli kalbi tuzlamaz

Esme Deli Rüzgar Esme
Esme deli rüzgar esme esip de sevdamı kesme,
Ben bir isme âşık oldum adı kaldı güzel hüsna
Küsme deli rüzgar küsme küsüp de çok soğuk esme,
Ben bir isme âşık oldum adı kaldı güzel hüsna

Gül dalları yaprak açmadan soldu,
Gül seven bu elde durmuyor efem.
Bülbüller yurduna baykuşlar doldu,
Kullar Hak sevdası sormuyor efem.

Maşuka ser verir gül açar bağlar

Âşık bade içer Hak kudretinden
Mutmain bir kalbin yolu derindir
Muhannet kardeşin bal şerbetinden
Mert olan düşmanın suyu şirindir

Hazan vurdu yaprakları sararttı

Sana olan sevdam kalpte farklıdır,
Koy aşkınla yana yana kül olum.
Senin ismin can özümde saklıdır,
Koy yolunda seyyah olan kul olum.

Kalp kandığı bir sevdaya meftundur,

Kaypak zemin üstünde cahil cahil dolanma
Başına dert gelince nefsi yerde bulursun
Kendini derya sanıp yel vurunca bulanma
Başına dert gelince kaybeden sen olursun

Bir dakika hür nefes bir cihana bedeldir

Mehmedim

Bu sene yıldızlar faklı parlıyor,
Zirveden zirveye koş sen mehmedim.
Ufacık bir rüzgâr şarkı dağliyor,
Bayrağı burçlara as sen mehmedim.

Kurban olduğun yetmez-mi

Gel gönül sen gülü tanı bülbül gül harında durur
Sen sevdanın eşiğine kurban olduğun yetmez mi
Aşık olan yarı anar sevdalıyı demle vurur
Sen sevdanın eşiğine hayran olduğun yetmez mi

Bir kırılmış kalbe lale eken yar
Ben hem beden hem can ile yoruldum
Gül gül iken gül dalında diken var
Ben hem beden hem can ile vuruldum

Mevla için yanan, kulu yar etmez

Yağmursuz yazdan,
Teli kırık sazdan,
Sahipsiz yetişen kızdan,
Şumla bakan gözden,
Tatlıya katılan tuzdan,
Samandan kalan közden