Feriha Deniz Esen Şiirleri - Şair Feriha ...

ağır ağır
yürüdü
az az
konuştu
usul usul
öpüldü

ha ali ha veli
iniş çıkış
dünya hali...

ha sığ ha derin
düşe kalka

“Geceden öper dudaklarım
Heceden düşer yalnızlık’

Sensizlik ambargosunda yandı defterim
Ellerimi tutsan uçar mı bilmem yüreğim
Savrulur mu rüzgarım dümensiz

Bakınız..
Kırkıncı sayfa ikinci satır
Payıma düşen yalnız uyak
Zamanlar da bitti avunarak

“ Heyamola unuttuğum”

Gitmekten öte
Gelmekten beri
Dağ kızılı elleri

Topraktan diyar
Yosundan yeşil

‘Kim uğruna
Kin uğruna
Uğrun uğrun
-gözümde yaş’

Hayallerinden asılan bir dün gibi

Tırtıl güncesinde kelebek sevdası
Çam kokusu aşklarını anlatan son
Evveldi zaman
Saman kalburdu
Aşk kanadında
Renkler yorgundu..

Boş bir pazar ağladığım köhne bulut
Öyle ağırbaşlı leylak kokusu
Birlikte dökülürdük yapraklarımızdan
Her sonbahar göç korkusu

Kırlangıç değil tutamadığım

yollardan nem alır gözlerim
hergünüm yaşlanır yüzyıllık çınar gibi
yollardan çıkar günahlarım
gelincik misali
aşk yollarla büyür
gerilir çarmıha mesafeler

değil dört yanlış
dört yanım yanlış
doğrumsun doğru, yalnız sen
eğmem seni,
kimselere eğdirmem
bir ok gibi uzanırsın asil surlarıma