Feriha Deniz Esen Şiirleri - Şair Feriha ...

Dedim düşündüm
Dedi ne düşündün?
Dedim düşündüğümü düşündüm
Dedi düşündüğün ne?
Dedim ne değil kim
Dedi o kim?

İç içe geçmiş yalnızlığımız
Dünyaya meydan okurken
tepetaklak
Ne hikayemiz meydan larousse kadar kalın
Ne aşkımız meydan muharebesinden kalma
zafer gazisi

Uzak tepelerde yağmurun ayak izleri
Melekler kuruyor varoluş sofrasını
Özüne dönüyor suretleri insanların
Ne sıcak yayılıyor içime sevgin
Kış gibi bakıyor gözlerin sevdiğim

Bahara düşkündük
-gün görmemiş ellerimiz leylak kokarken
Aşk esirgenmiş bir yarındı
-yarım düşlerle onarılmış bahçemizde
Gel
Yalan olsun bu sefer vurgun yemişliğim

Yine yıkım
Yeni yıkım

Ellerime bıraktığın kurşun
Döküm döküm

Kekremsi yalnızlık
Yollarda tuzak nefesler ölüm vaktini beklerken..
Üzüm suyundan afiyetlenen sarhoşluk gibi yalpalar
-dört duvar
Özlenen ne yar var ne diyar..
Aşkın kınası uzaklarda çıralanırken çaylara

Anılarımın mahreminde yanmadı kalbin hiç
Sekiz köşeli şapkanın gölgesinde demlenmedim sere serpe
Ejderha taşıyla atmadık aşık, iki aşık
Ne ben çıraları yaktım, ne sen geçtin çaylardan
Uzaklara yakınlaşmadık hiç
-cennet kokulu bin gülüm!

Susmak dilimden seni aldı bir kere
Gittiğin yerde ölüm beni andı
Belki aşkın soyundan türedi yalnızlığım
Belki yalnızlığım hep senden

Uzak iklimlerde yakın bir yemin hüzün

“Bin yaprak gibi alnıma düşen sen miydin?
Eyvah! “

Toplanıp gitsen,
toplayıp gitse gamzelerin seni

Binlerce yıl
Aramızda benzer gölgeler
Tonlarca ağaç
Altında sevişgen ruhumuz
Sayfalarca şiir
Çınarlarla yazılı ürkek martı kanadından