Evrene ser olsam kurallar koysam
Felek ilk yayı gerer, ilk oku atar
Kim aklıma düşse: “Yüzün göreyim.”
Dadaloğlu’yum der, dağlara çıkar
Yakarsam tanrıma, azat istesem
Bir ferman gelir: “Canın alayım.”
Bırak
Yalanlar söylesin kalabalıklar
İmrensin Pinokyo onlara
Varsın anlamasın seni kimse
Ben biliyorum
Sen hayallerinle titrerken ta derinden
Ben bir tatlı tebessümle yetineyim
Tek kırılmasın kalbin benden
Bırak her kaybı ben çekeyim
Sen durma, parlak geleceğine koş
Gerçekten düşünüyor
Gerçekten seviyor
Gerçekten arıyorum seni
İltifat için değil
Var olduğun için gülümsüyor dudağım
Kıskandım gökyüzünü
Bir ikindi baharında
Heveslendim
Kazımaya cüretlendim
Küskünlüğü dünyadan
Yalnız senin bahçende mi açarmış çiçek
Gönül bahçemde de her yıl bahar var
Felek dayatsa da başka bir gerçek
Benim duygu ateşimde hep har var
Bir bir ilikleyip her düğmesini
Giydi sigaram ateş gömleğini
Sarılarak sarıp sarmalayan kâğıda
Atladı efsunlu ateş kuyusuna
Dipten her acıyı çekerek içine
Duman duman boşalttı sonsuzluğa
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!