Lapa lapa kar altında yanıyor ruhum
Taş duvarlardan geçiyor hayalet duygularım
Kaldırımlar ben gibi ağlıyor
Saçaklarda sular ben gibi donuyor
Sokaklarda kedi adımlı yalnızlık yürüyor sessizce
Hüzün renkli ayrılıklar tütüyor bacalarda
Seni bildim, onun için tertemiz, onun için bembeyazsın
Bence
Seni bildim, onun için mi kipkirli, onun için mi kapkarayım
Sence
gerekliymiş bir ressama
kalem, kağıt, tuval, fırça, boya, ışık…
bana sen gerekliydin
baştan düşünürmüş yazar
öykü, plan, zaman, mekan, kahraman…
acılar daimi misafirim
yalnızlığıma tek ortak
yalnızlığım
bana düşman ben
alçaldıkça alçalıyor içimde âlem
Bir gemi gördüm düşümde
Yolcusu, tayfası, kaptanı aynı
İzinsiz yanaştı kıyılarıma
Dev dalgalar, bembeyaz köpüklerle
Çapasını bıraktı kocaman gövdesiyle
Bir şeyler hatırlar sular
Günün ilk ışıklarında
Sen ne hatırlarsın
Bir dalganın köpük beyazında
Her toza katlanır yollar
Ne dize şiir söyler
Ne kalem yazar yazı
Ne de dil anlatır meramı
Bir yürek gerek önce
Özü de sözü de bir
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!