Feridun Eren Şiirleri - Şair Feridun Eren

Zaten bitmiştim
Üstelik birde tükenmişlik hissediyordum
Benden habersizce bağıranlar
Konu yine benmişim

Tüm olanların karşısına geçip bağırmak istiyorum

Modeller çiziyorum
Tümden ruhlarından yoksun bırakarak
Yeni menzillere sevk ediyorum onları
Ağızları keskin makaslar kullanarak

En zifiri karanlıklardan, masallardan sesler geliyor kulaklarıma

UKALA

Bazen hiç tanımadığın biri
Görmediğin, duymadığın, tatmadığın
Duyguları, umutları kulağına fısıldar

VAKİTLERİM

Artık tümden yırtık ümitlerinle
Kapıma dayanma
Vakit çok geç oldu
Senden tüm zamanlarımı toplamışken

Neden aklım hala sana takılıyor
Bir türlü bilemiyorum
Seni sevdiğimden mi?
Yoksa nefretimden mi kaynaklanıyor

Bana dizdiğin mersiyelerin, elime geç de olsa ulaştı

YAŞAM HIRSI

Adamdaki yaşam hırsı bir türlü bitmiyor
Yıllar yıllar sonra aynı hep teranene
Aynı dilden deli delilikler
Şımarıklığın en dibinden vurmalar

Şimdi seni ne edeyim
Sende yaralandıktan sonra
Zamanımı senle öldürdükten sonra
Yaşamadıktan sonra
Denizlerinde

Sen benden habersiz
Başka makamlarda
Başka hayatlara dem vuruyorsun
Bu ne kendini kaybetmek
Kendini geçmişinden soyutlamak

ACİL

Beklerim dermanım gecem bir türlü dolmuyor
Seni ekleyip çıkarıyorum durmadan, olmuyor
Zifiri karanlık her yanım

AÇILIMLAR

Göz kırpması gibi bir zehirdi benimkisi
Bütün oklarını üzerime fırlatan aynalarındı
Gelmek zamanın daha gelmedi mi?
Daha kaç mevsimi heba edeceksin gözlerinde