Feridun Eren Şiirleri - Şair Feridun Eren

Çok üzgünüm
Senin beklediğin misafirlerinden önce
Sana geldiğim için
İnan yalnızlığımın içinde kan ağlıyordum

Kalbimin vaveylaları içinde derman olacak

Bazen insan, çok bir şey yapmak ister
Fakat ne yazık ki şartlar bir türlü tutmaz
Hani yağmurun yağmasını çok istersin ya
Ardında gök kuşağının yedi rengini arzularsın

Ama olmaz

Bazen insan, çok bir şey yapmak ister
Fakat ne yazık ki şartlar bir türlü tutmaz
Hani yağmurun yağmasını çok istersin ya
Ardında gök kuşağının yedi rengini arzularsın

Ama olmaz

OLMUYOR

Olmuyor, işte dostum
Olmuyor, olmayınca olmuyor
Neden beni bitiriyorsun
Bu son şarkının son mısralarında

Bırak biraz daha sursun Yusuf un yalvarmaları kuyudan
Göklerden ses gelsin
Züleyhanın rabbine yakarışları
Yakup’un gözyaşları bırak biraz daha sursun
Sen gelmeden önce

SEN EY İSTANBUL

Gelirsen, İstanbul diye bir şey kalmaz
Ben daha İstanbul'u görmemişken
Daha İstanbul'u yaşamamışken
Yedi tepe yedi iklim gibi

SON

Artık beni götürün
Gözlerim görmesin beni, siyah gece gibi
Sakın ağlamasın kimse
Ne babam ne annem ne de…

Derbeder bakışlarından bana da ver
Bırak karanlıklarının yükünü ben taşıyayım
Bana yükünden ver
Kendinden bir şeyler ver bana

Senin sonsuz çöllerinin abı hayatı kanım olsun

SON BİR ÇOCUK

Bazen elbisesi yamalı
Gözleri kocaman bir çocuk görürsün
Tüm kaldırımlar sana karşı pür dikkat
Yer en sesiz haline bürünür ya

Şimdi sana karşı bir avuç kalmışım
Hani yollarım kurumadan
Çamurlar çekilmeden
Sen kapımı dövecektin

Nerde kaldı anlamsız anlamsız