Ferhat Koçoğlu Şiirleri - Şair Ferhat Ko ...

gölgesinde kaldım yağmurların
Avuçlarıma dolan mutluluğun,
Parmaklarından süzülüşüne bak.!
Her günün sabahına acımı böldüm
ukte kalmış bir türküdür sazımda,
Bu akşam Seni Yad ettim

Kaç zaman oldu yokluğuna ,
ne takvim yaprakları
Ne derde can yaraları
Ne etimde kan bıraktılar
Ne de dalımda yaprak

Azat et beni , yetmedi mi.? Zindanlarında
çürüdüğüm
Işığın bile kaçamadığı kara bakışlarında
Kıldan ince bir köprü den geçtim.
Aşk belasına kaç şair harcandı bu uğurda
Yetmedi mi.?

Çiçekli Bir merdiven dayadım gökyüzüne
Yıldız kümelerinden topladım şiirleri
İnci sözleri serpiştirip o güzel insanlara
Koşmak kırları yeşil bahara
Ve aşk ısmarlamak tenleri çiçeklere .

Ey Dağların yasaklı türküsü,
ciğerimin paslı sürgüsü
Sazın Telinde idam olmak da varmış
Hecelerin zinciri asılı boğazımda
Adın geçtikçe "ayaklarım boşluğa düşüyor
Ben elbette ölmem,

Teslim olmuyorum asla gözlerine
Kelepçeleri çözüp yüreğimde
Bir suçlu gibi kaçıyorum hayatından
delilleri yok ederek
Ablukaları yırtarak hırçın atmacalar gibi
Kaçıp kurtulyorum senden

Yüreğin sevda tapınağımdır benim ,
Kürle aşktır bu ilahi tutku bende.
Tüm günahların dökülür göz azalarımdan,
Ayın tütsülenmiş bir yüzüdür sende bu sevda
Ben sana kalp gözümü nasıl kör edeyim

Tarihe bir not düş, sana olan bu sevdamı
Bir kere tebessüm et dünyaya
Bitsin içimdeki bu savaş bu kan bu gözyaşı
Caddeler öfkemi kaldıramıyor artık
Kimsenin dilinde selam sabah yok

Son kez bakıyorum gökyüzüne
Belkide sonkez dinliyorum bu şarkıyı
Parmaklarımla dokunuyorum güneşe
Belki de ilk defa yaşıyorum bu acıyı
Camı nefesimle buğuluyorum
Bir kalp çiziyorum, içinde annemin ismi

Merhaba Eylül çiçeği
Ben geldim ,
Buruk bir sancıyla doğdum gecene
Buruk bir inançla çıktım bu yola
Ve ağlayışımı saklıyordu yağmurlar
Ulu orta