Ferhangi Şiir Şiirleri - Şair Ferhangi Şiir

Dostun en güzel giysisi vefadır Hünkar.
Mevlânâ hazretleri mesevesinde şöyle anlatır.
Genç adamın biri, her gün gelir babasına,
Benim çok dostum var,senin ise bir tane dermiş
Babası bir gün itiraz etmiş ,
Demek çok dostun var.

Neden sert set esiyorsun rüzgâr
Senin yüzünden gökyüzü bulutlu
Senin yüzünden bana bütün bu olanlar
Bütün meyva bahçemi yıktın rüzgâr
İçimde yangın vardı kor olmuştu
Yeniden tutuşturdun rüzgar

Nasıl da sevmiştim seni.
Nasıl da düşmüştüm yollarına,
Gözümde sen dünyanın en güzeliydin.
Kimseye benzemiyordun.
Sen kırlarda papatyalardan bile güzeldin.
Sen benim gözümde gülden bile güzeldin.

Nasıl da sevmiştim seni.
Nasıl da düşmüştüm yollarına,
Gözümde sen dünyanın en güzeliydin.
Kimseye benzemiyordun.
Sen kırlarda papatyalardan bile güzeldin.
Sen benim gözümde gülden bile güzeldin.

Yine bitti umutlar
Umudumun yaprakları döküldü
Yalan bir dünyanın içindeyim işte
Hani nerede dostlarım ,hani nerede vefasız aşklar
Hani nerede Yusuf, hani nerede Züleyha
Hani nerede Türkan, hani nerede Kadir

Bu zamanda adam bulmak zor,
Ayrılık içimde sanki kor,
İstersen içindeki kendine sor,
İnsanları anlamak zor,
Yanlış mıyım ustam, yanlış mıyım?

Hayatta yaşadıkça karanlığıda görüyoruz aydınlığıda
Ama yaşadıkça günler geçtikçe insan değişiyor bazende gelişiyor
Bazen insan hayatına yeni yeni alışkanlıklar ediniyor
Bazen yalnız kalıyor bazen güveniyorsun insanlaraAma güvenin yıkıldıktan sonra güvenmemeyi öğreniyorsun
Yeni yeni huylar ediniyorsun işte
Sevdim diyorsun sevilmediğini görüyorsun konuşuyorsun anlayan yok

Sen benim bahçemdeki tek gülüm
Aşıklar kevanın uğradığı hânım
Sen, sen diye atan sol yanim
Damarında ki akan kanımsın
Sen beni vazgeçer mi sanırsın?

Yoruldum baba, hemde çok yoruldum.
Büyüdüm, dertlerimde büyüdü
Çocukluğumu özledim baba!
Üzerimdeki yükleri kaldıramıyorum
Yeniden çocuk olmak istiyorum babam

Bu günlerde çok yorgunum
Yataktan bile kalmasım yok
Masamda çayım elimde sigaram
İnan bana bir nefes bile çekesim yok

Bilmem ben mi yoruldum?