Ferhan Göymen Şiirleri - Şair Ferhan Göymen

Seni seviyorum gör Allahaşkına
Senin için varım uzak durmasana
Sana neler söylemiştim unutmasana
Seviyorum,beni sensiz bırakmasana

Sende ne varsa hasretim onlara

Öyle zorki sensizlik zindandayım
Direnemedim. Yokluğuna göğüs gerdim
Söyle nasıl dayanayım. Zindandayım
Allahım. birçare, gösterde, alayım.

Gelmiceksinki günleri sayayım

Yılların içinde emeklerken büyüdüm
Toz toprak ne yollarda yürüdüm
Eğri doğru yalan yanlışı gördüm
Yalana inanmış dosta kanmışı gördüm

Sönmeyen ateşte yanmışı gördüm

Karşı tepeden her sabah güneş doğarken
Bu gün tepeler sise bürünmüş sis çökmüş
Havalarmı soğudu içim bir başka üşümüş
Meğer güneş bulutların arkasına gizlenmiş
Doğmayacak sanmıştım balıkçıyı beklemiş
Burundan ucu göründü sanki sözleşmiş

Ellerinle ellerimi gözlerinle gözlerimi tut olurmu?
Bebeğinim kucağında sev uyut olurmu
Dilinden damla damla bal damlasın
Bana balım derken ballar ağlasın.

Sözlerini gül yaprağı gibi sineme at

Gönlüm ne istiyor? anlamaz sormazsın
Gözünün gördüğü pencereden bakarsın
Beni görmezsin konuşmazsın gülmezsin
Benim gönlüm hoş değil bana ne

Her şey yalın renksiz ve boşmuş

Şirinmi şirin şirince köyündeyim
Elini elimde seni yanımda aradım
Bir kırık masada oturdum kaldım
İstediğim sendin karşıma aldım
Kaybolma gitme kal ne olur

Bir yangınki hiç sönmeden yanar da yanar
Aşk ağlamaz dedim ben aşıklar ağlar
Her sevginin her sevenin arkasından ağlanır
Hangi dönülmeze hangi bulunmaza bel bağlanır?
Ümitsiz yokluğun içime dağ gibi oturunca
Vallahi billahi yüreğim çığ altında kalır

Bir saatlik uykuma iyiki yatmışım
Seni gördüm rüyamda ne mutlu bana
Özlediğim seni buldum koynumda
Ayılmak istemedim gidersin diye uykumdan
Ayırmak istemedim yanımdan koynumdan
Bir daha bu rüyayı göremem belkide ondan

Çıkarcı bu dünyaya ben yaranamadım
Halamı bekliyorum inayet güler yüz
Çkılmayan yollari yapsamda dümdüz
Ben adam olmam öküzüm öküz

Şifalı şerbeti koysamda kadehe