Fehmi Tazegül Şiirleri - Şair Fehmi Tazegül

Fehmi Tazegül

Verdiler can pazarında savaş,
Taşlar üstünde kalmamış taş.
Sellere dönmüş gözlerde yaş.
Öldürdü kardeşleri bu deprem.


Devamını Oku
Fehmi Tazegül

Yaşamla hayat boşadır derim.
Olunmaz insan gönül almayınca.
Beni arıyorlar benim dostlarım.
Tohumlar bitmez su olmayınca.


Devamını Oku
Fehmi Tazegül

Dostuna yoldaşa aç derdini.
Söyleme yalanını etme haşa.
Tanı köyünü gerçek yurdunu.
Başkalarına yalaka olma ha.


Devamını Oku
Fehmi Tazegül

Benim Anadolu'm canım her şeyim.
Bu ülke satılık değildir alçak beyim.
Zoruma gider kanunsuzluklar benim.
Bir gün elbet sizlere ders veririz biz,


Devamını Oku
Fehmi Tazegül

Yaşın geçerse sana olur olanlar.
Dostlarımız ölürler azalır canlar.
Bozuk düzeni ancak ezilen anlar.
Sonunda gerçekleri sen anlarsın.


Devamını Oku
Fehmi Tazegül

Özledim seni kederdeyim bu ara.
Bana kimseler anlatmasın derdini.
Odamda bakıp duruyorum duvara.
Kimseler dolduramaz senin yerini.


Devamını Oku
Fehmi Tazegül

Fakirin olmuyor yuvası yurdu.
Yalan dolanlarla zengin olurdu.
Çaresiz yıllarca ağlayıp durdu.
Ona kuşlar gibi özgür desinler.


Devamını Oku
Fehmi Tazegül

Doğru yaşarsın sade ve yalın.
Karşı çık düzene varsa aklın.
Olur senin tutunacak bir dalın.
On iki deveyi bir eşek çeker.


Devamını Oku
Fehmi Tazegül

Umut bahçesi solmaz son gül.
Elindeki çiçeklerini belki verir,
Yine rengin solmuştur gönül.
Sabret yokuş biter düz gelir.


Devamını Oku
Fehmi Tazegül

Senin gözlerin özgürlüğe aşıktır.
Bakışların eşitliktir Ülküdür adın.
Düşüncen akıl eşitlik bilim ışıktır.
Sevdim seni devrim kokulu kadın.


Devamını Oku