Verdiler can pazarında savaş,
Taşlar üstünde kalmamış taş.
Sellere dönmüş gözlerde yaş.
Öldürdü kardeşleri bu deprem.
Yaşamla hayat boşadır derim.
Olunmaz insan gönül almayınca.
Beni arıyorlar benim dostlarım.
Tohumlar bitmez su olmayınca.
Dostuna yoldaşa aç derdini.
Söyleme yalanını etme haşa.
Tanı köyünü gerçek yurdunu.
Başkalarına yalaka olma ha.
Benim Anadolu'm canım her şeyim.
Bu ülke satılık değildir alçak beyim.
Zoruma gider kanunsuzluklar benim.
Bir gün elbet sizlere ders veririz biz,
Yaşın geçerse sana olur olanlar.
Dostlarımız ölürler azalır canlar.
Bozuk düzeni ancak ezilen anlar.
Sonunda gerçekleri sen anlarsın.
Özledim seni kederdeyim bu ara.
Bana kimseler anlatmasın derdini.
Odamda bakıp duruyorum duvara.
Kimseler dolduramaz senin yerini.
Fakirin olmuyor yuvası yurdu.
Yalan dolanlarla zengin olurdu.
Çaresiz yıllarca ağlayıp durdu.
Ona kuşlar gibi özgür desinler.
Doğru yaşarsın sade ve yalın.
Karşı çık düzene varsa aklın.
Olur senin tutunacak bir dalın.
On iki deveyi bir eşek çeker.
Umut bahçesi solmaz son gül.
Elindeki çiçeklerini belki verir,
Yine rengin solmuştur gönül.
Sabret yokuş biter düz gelir.
Senin gözlerin özgürlüğe aşıktır.
Bakışların eşitliktir Ülküdür adın.
Düşüncen akıl eşitlik bilim ışıktır.
Sevdim seni devrim kokulu kadın.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!