Fehmi Gildiroğlu Şiirleri - Şair Fehmi G ...

Çok sayıda düşmanın varsa! ki var...
Hâlâ sen çok güçlüsün...
Bırak gerisini zâlimler düşünsün...
ALLAH BİZİMLEDİR

Yüreğimde bir sancı, gitmez bir yere.
Öyle bir gurbet ki, oturdu tam köşeye.
Sığamadı sevdalar bir odalı yüreğime.
İşte kendimi burada buldum derken.
Bir de baktım...
Kendi memleketim bana yabancı...

Şiirlere gizlenmiş, tüm yaşanmışlıklar.
Askıda durur, yaşlanmamış duygular.
Hepimizden birşeyler var bu dükkanda,
Her biri ayrı sızlatır gönlümüzün ince telini.
Her ağızda bir özlem, dilde kahır dolu türküler.

Gerçekten hangi ayrılık ölüm kokar.
Bir yatak boşalır, sonra bir oda,
Teker teker eksilir ayrılıklar.
Bir bakmışsın bomboş bir ev...
Ayrılık mı ölüm kokar,
yoksa ölüm mü ayrılık kokar,

Babamız, annemiz yakınımızda olmasada,
Nerede olursa olsun bir ışık verir bize
Hem yolumuzu aydınlatır hemde ısıtır.
Klavuzumuz olur, yolumuzu kaybettiğimizde

Aklımıza bazan gelirler, bazan da gelmez.

Bazan dersin, neden şiir yazamıyorum,
Aslında hayat ta bir şiir, kendi akışında.
Ufuktaki kızıllık, en çok şiir yazılan yer.
Belki de biri bekliyordur, seni o kızıllık ta.

Özlersen bak gökyüzüne, aya, yıldıza,

İhtiyarlamış dünyadaki ihtiyarlamış bedenimizi avutacak çok az şey kaldı.
Gökyüzüne bakıp sonsuzluğu görmek ve erişmek için 18'li yaşlarda geçti.
Kimler geçti film şeridi gibi hayatımızdan, kalbimizi titreten o güzel masum sevdalar.
Şimdi toparlanıp gitme vakti. Hamd edip rabbime, teşekkür edip sevdiğim insanlara,
iyi ve kötü de olsa yaşattıkları güzel şeylere.
Son bir kez daha bakmak nasip olurmu ki, gökyüzüne.

Bir selam göndersen, almaz,
Arada bir kez bile arayıp sormaz,
Elden de hiçbir farkın kalmazsa,
Ölsen belki bir yas bile tutmaz,
Ben kime kardaş diyim kime el.

Ben yoruldum kendimi anlatmaktan,
Siz bıkmadınız üstüme toprak atmaktan,
Yok edemediniz! tarihimi, mazimi, töremi,
Şahit olur dağlar taşlar, dile gelir bulutlar.
Doğuda, batıda her yerde bir iz.., hep biz...

İlk defa çiçek açmıştım ben bu sahilde,
Kopardılar, yaşayamam ki başka yerde.
Bir rüzgar çıkıp dağıtsaydı tohumlarımı,
Bembeyaz olur sahiller, mis gibi kokardı.