Fazıl Hüsnü Dağlarca Şiirleri - Şair Faz ...

Geçip gideceksin
Karanlığın
Nereye götürdüğünü bilmeden hiç

Analar kızlar nineler oğullar
Daha da üzülürken sızlarken

Dag uzani gökyüzüne,
Ölüler karanliga uzani.

Nerelerden nerelere varir yasamak,
Acidan, igde sariligindan, düsünüden uzani.

Yaprak kokularında akşamı duyuyorum
Ki beni yokluk denen yere yaklaştıracak.
Yaprak kokularında akşamı duyuyorum
Ki alnımda sulardan şarkılardan bir şafak.

Sükûn bir gemi olur, gece bir deniz şimdi

Kisi seni severse
Soyunur aya karsi
Sever
Ölüsüne dek

Bana göre dag
Yalnizdir
Uykusuzumdur
Daga göre ben

Ben

Dag biçaklar
Erkenden
Güzelligini
Gecenin

Geceyle parlayan gözleri vardi,
Cesurdu, cesurdu ziyade.
Nasil ki çekti bizi,
Istifade.

Karanlik magaranin kapisinda durduk,

Bir isik üstünde gelir
Gelir o
Isirsin
Seversin yeri gögü
Uyanmis tutsaklar çagrisina dek.
Dolar da

- Savunan yurt.

Susamis, analara, ogullara, kizlara kardesim,
Su,
Susamis vakte.

Kaçmış uykum yabancı ormanlardan,
Dağlar mağaralarla ovalardan kaçmış.

Yağız at bir başka kişi, bir uzak,
Çözülür çözülmez kaçmış.