Fazıl Hüsnü Dağlarca Şiirleri - Şair Faz ...

86

Dünya kadar büyük bir günüydü çocukluğumun,
Mektebe ilk gittiğim o altın sabah.
Omuzumda kalmıştı el sıcaklığıyla
Anamın okşarken söylediği bir 'Bismillâh'

Kocaman yildizlar altinda ufacik dünyamiz,
Ve minnacik bir ``hane'':
Kokar kir çiçekleri gün agarmadan,
Anisiz, uykusuz,
Kokar nane.

Askerler dönüyor ihtiyar askerler,
Sulhun mavi daglarindan.
Kalbimize nekadar asina
Adimlarinda kalan.

Türküler dönüyor nurdan türküler

Ağaç taşı anlamaz
Gökyüzü MAVİ iken
Ağaç susuzluğu anlamaz
Gökyüzü MAVİ iken
Ben seni
Çok sevdiğimi anlarım

Yüzükoyun yatma diyor annem
Yatar mıyım hiç,
İster miyim
Yüzümün
Koyun olduğunu?

Bu adam ölmüstür ama,
Düsmedi topraga henüz vakit.
Hayatini devrettik agaçlara
Kalbi kimlere ait.

Bu adam ölmüstür ama,

Yeşil çalışkandır,
Kırmızı yaramaz,
Sarı uykucu,
Ak yıkanmış,
Kara korkak.

Oynasak
Biri yıldız olsa
Biri ben olsam.

Oynasak
Gelse gecenin biri

Topraktan mı çıktı yarı toprak bir yaratık,
Gökten mi indi yarı gök bir kartal.
Bir Memet daha var oldu o sıra,
Tepenin doruğunda kalpağı al.

Bir Memet olduğu besbelli,

Iki kisi birbirini aldatir
Köy olur oralari
Uluslar yalan söyler birbirine
Ülkelerde dolar yeryüzümüz