Fazıl Hüsnü Dağlarca Şiirleri - Şair Faz ...

De bana nasıl öldürebilir kişi kendini
Sevgiyçin.
Sonra nasıl düşünebilir deniz deniz
Sonra nasıl sever?

Güzellikle çirkinlikle ilgin yok

doğada ilk kirkenmedir
ülkelere
bölünmesi
yeryüzünün

Ben ölecegim, kimse seyretmesin,
Günes ve düsünceler içinde.
Soyunacagim elbiselerden ve hatiralardan,
Bir semalar sessizliginde.

Asude ve mahzun ellerimle,

Kadinlarin istedigi
Mavilik midir
Gece midir
Kocalar yaslanir da anlayamaz

Seni
Seni
Öyle uzun seviyorum ki seni
Ya yaradılışta doğmuşum
Ya ölümsüzün biriyim ben...

Tas atar aylara günlere gezegenlerden o,
Avuçlarinda en bagnaz inanis, soyunuk.

Ver sen bir ölçek, bir ölçek daha, bin yil ötesinden,
Aç gömüleri Dara'nin soyunuk.

İster misin ellerimizi birlestirelim,
Sen iki vur, ben iki daha,
Çalmis mi,
Emmis mi alin terini ulusunun,
Sen dört vur, ben dört daha.

Sen korkutursun
Küçücük kuslari
Bahçelerde sabahtan aksama dek

Ama gelince kocaman gökler geceleyin
Üstüne dogru

- Ordunun silahlari alinmis
ve alinmakta

Atim acindan hasta, çalmislar kilicimi,
Üsürüm.
Içimde silah sesleri,

Sular bizden akillidir, daha evvel görür aksami,
Iner havadan önce, karanliga,
Büyük bir balik gibi ortadan silinir,
Kaçisirken hayvanlar daga.

Sular bizden akillidir, memnun olur,