Fatoş Salman Şiirleri - Şair Fatoş Salman

Sen hiç tek başına sevdalara
Meydan okudunmu?
Yalnızlıgın güvertesinde martılara ekmek attınmı?
Sevginin yalnızlığında boğuldunmu..

Çayındaki demli hüzünden

Uçacak Güvercinler...

Uyan sevgilim uyan,
Kalkta bak yerde yatmanın vaktimiydi şimdi.
Güvercinler vuruldu! ! !
Biz bir düş kurmuştuk seninle,

Sevdinmi alayına seveceksin
Gözlerindeki ışığı serpiştireceksin
Kıvılcımlar çakacak kalbinde
Devrim yapacaksın o yürekte..

Işıltılı gözlerle hülyalara daldırıp

Sevgim olurmusun yar
Deryalar gibi akan ırmak sularındaki
Suyum olurmusun
Barışım ol gel

Güvercinler uçurayım sana

Paylaştıkça insanlığımı görüyorumki
Malamat olmuşum her güne
Üryan gerçekliğimle kalmışım yapayalnız
Kördüğüm olmuşum çöz çözebilirsen

Sitemler boşlukça uçuşmuş

sakla beni bulmasınlar hiç bir yerde
rüzgarın kanatlarında de
uçurtmaların ucunda
turnaların gitdigi sıcak ülkelerde de
yok artık bitdi de
zamansızca uçdu gitdi

Sensizliğin senfonisi çalıyor
Karanfil kokulum
Girdaba girmişim çıkmak zor
Eylül akşamları gibiyim hüzünlü

Bir yanım çaresizlik diğer yanım sevinçte

yüregimin vekalatini ben sana verdim ey insanoglu benim gözümden bak dünyaya benim yüregimden yaşa acıları görde anla analar nasıl aglarmış nasıl yanarmış yürekleri kayıp giden ogullarına kızlarına sessizlik yemini ediyorum söz sana yeterki duydugum acıları sende duy yaşa anla beni enkaz altında kalan ana babaların çocugu ol o yürekdeki depremi gör yemin sana söz sessizlik yeminim olsun sen gör ve yaşa ben susacagım fatoş salman

baharım gelsin yeşillensin
ocakda aş pişsin
yürekde sevgi
sevmiyorum artık kırmızıyı akan kanı hatırlatıyor bana
etraf baharlansın börtü böcekler ses versin dünyama
kurşun sesleri degil

Aşkın geri dönüşümü varmı
Yeni bir resetmi gerekiyor yoksa
Tavrına nazına göre
Ellerini bir tutuyorum bir bırakıyorum
Ne ederin var nede giderin