Ay'ın karanlığa vardıgı gecede
Yıldızlara ip attım
Bulutların üstünden tutamadım
Kayıp düştü bir yıldızım
Hep aklında gülüşümle kalayım
Şımarık halimi anımsa
Biraz mahsun,Biraz ürkek
Çıplak ayakla dolaştığımız kumsalı hatırla..
Kırgınlıkları unut gitsin
Tutanaklar tutulmuş kavgama,
Müebbetle yargılanıyorum.
Kelepçelerim kesmiş kollarımı,
İdam almışım.
Gideceğim demek ki.
Yoldaşlarım,inandığım yoldan hiç ayrılmadım.
Yitip gittim sensizlikte
Hayat pistinde güzel turlar atamadım
Kayboldum insanlar içinde varmıydımki?
Beden olarak belki
Ama ruh olarak olmadım
Hüzün çiceği taktım yakama
Uzun zamandır çıkarıp atamadığım
Oysa sevgi sözcükleri dökülsün isterdim mısralardan..
Sana sarılmayı anlatmak isterken..
Kalemimden çıkan hüzün sesleri oldu,
Yoldaş diyorsak birine laf olsun diye değil
Uğruna ölümü göze aldığımız içindir
Yoldaşım diyorsam eğerki o cümle
Çok kıymetlidir gözümde.
Kavgada sırtını dayamaktır
Yüreğim eşkiya Adım asiye çıkmış
Sol yanım yara aldıkça
Acılar diriltiyor beni nedense
Öfkem kılınçlarla bileniyor
Yemin ettim ulan hayat yıkamayacaksın beni..
Yanaklarımda yeşeren umutları
Gamzelerimden vurdular
Katili oldular düşlerimin
Çocuk yüreğim öksüz kaldı..
Annesini kaybetmiş bir yürek gibi
kharında yanmıştım gün gün
Adım atamıyordum geleceğe
Karalanmış bir yazıydı benimkisi
Altıda üstüne yanmış is bulaşmış
Nasır tutmuş bu gönülü
bir bebegin uykusu kadar
masumdu sevmelerim
bir günaydınla tüm baharlar benimdi
aglarken bile sensizlige
bir bebegin annesinden süt beklemesi gibi masumcaydı
yoklugunda hissebiliyordum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!