yasaksın bana ülkem gibi
yana döne dönsemde savrulsam da yasaksın
ne kadar uzatsam elimi o kadar uzaksın
söylenmemiş sözümsün
bitmemiş hecemsin
hep yarım kalan yarınımsın
bazen içimdeki sevgi
bazende isyanımsın
birikdirdigim küfürümsün
adını koyamadıgım yarınsın
erteledigim düşsün bazen
aklımsın salaklıgımsın
kahramanımsın
karşı koyamadıgım sevgimsin
hele de hiç vaz geçemedigim sigaramsın
hiç elimden düşürmedigim
dilimdeki türküsün isyansın
küllenmiş çocuklugumsun
oyuncaklarımda adı kalan
bazen baba bazen ana
kısacası sevmeye kıyamadıgım
düşümsün hep aklımda kal
yanımda degil
fatoş salman
ben çocukken dünya güzel sanırdım
çicekler böceklerle dolu bir dünya
kardeşligi kardeş bilirdim
insanlıgıda insanlık
verilen sözleri yerine getirilir
düşene el uzatılır
hayatı bir salıncaga benzetiyorum bazen,
yükseklere dogru uçarken mutluyuz
ama aşagı dogru inerkende başımız döner
Başımı cama yasladım yağmurlu bir gündü,
Gözüm hep sokakta
Elinde şemsiyeli insanlar geçiyor
Acaba hangisi sen diye bakıyorum öylece..
Geldiğini göremezsem diye
Bazen eyvallahıda bilmeli insan
Geldiği gibi gitmekte gerek
Eğerki başında yıldızlar ışıldamıyorsa
Gözlerinin feri bittiyse
Durmanında anlamı yoktur
çıkdıgım yollara veda ediyorum
sessizce bir vedayla
güne bakan yönümü hüznümü alıp gidiyorum
kimselere bırakmadan
rüzgarlara katarak hızla gidiyorum
bu yaşama bu hayata bu savaşa vedadır
gellll vatandaş gellllll
açlıga gel sefalate gel
hepimizin duydugu ama yaşamadıgı
kardan donan ellerime gell
buz tutdum çözülemiyorum
dışarda hava eksileri vururken
hislerim dondu düşünemiyorum artık
aklıma girmeyen bir dolu sorular
ceza mı aldık hayatdan ne
satışa çıkdı üşümeler
var mı alan
bir deneyin üstünüzde nasıl durur
düşünün hele nasıl
deprem yemiş
aç kalmış donan bir halk olmak
lütfen çekinmeyiz sizde deneyin
üstelik denemeler ücretsizdir
fatoş salman
çıglıklarım yankılanırken göklerde
feryadım daglara ulaşmışken
duymadın beni yarim
bu sevdanın derdiyle yüküyle bırakdın gitdin beni
duymadın sesimi duyamazdın
kara topraklara gönül verdin gitdin be gitdin
gönül yorgun gönül hazin
bırakdıgın enkazdan mutlu musun yarim
gönül çiceklerim susmuş
kadınlıgım benden gitmiş
duygularım isyanda
gelip yanına kavga edecegim seninle
az kaldım sevgilim az kaldı
topraklara çok az bende gelecegim yanına
sonsuzluklar ülkesine
sende sevmişmiydin beni
duyur sesini bitmiyo bu yaşamak
herkes yaşama adına dilekler dilerken
bense kes biletimi diyorum gidecegim
tek gidişlik olsun
dünya sizin olsun ben yarime gidiyorum....
fatoş salman
ben çocukken dünya güzel sanırdım
çicekler böceklerle dolu bir dünya
kardeşligi kardeş bilirdim
insanlıgıda insanlık
verilen sözleri yerine getirilir
düşene el uzatılır
zor günde yanında olunur
aglarken el uzatılır
gülerken gülünür
meyersem yalanmış
kardeşin acına gülünür olmuş
sözler tümden yalan
aglayana bir tekmede sen vurcakmışın
düşünüyorumda kıçı kırık bir dünya için degermi acaba
bu denli sahtekarlıga ucuzluga
satışa...
fatoş salman
var olan umutlarım hep cepde
birikmiş hüzünlerle
hisselere bölüyorum çarpıp çıkarıyorum
eylemlerle çıkarıyorum hüzünleri
biriken umutlarımı alıyorum gögüs kafesime
ateş ateş yanan bu kalpden çıkan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!