KİMSESİZİM KİMSELERİN İÇİNDE
Kimsesizim kimselerin içinde
kiminin kimi
kiminin kimsesi olmakla birlikte
kül keleri gibi uçuşan şu saatlerde
erir giderim bir sabinin elma şekerinde
Mavi ülker gökyüzünde
Koca kubbe ışıl ışıl
Bir yaprakta, iki yüzde
Uykudasın mışıl mışıl
Atlas diba örtüsünde
Gözlerin gözlerime değdiğinde
ellerim titrer kalbim çarpardı
küsüp de esince aşkın yelleri
yapraklarım solar dalım kopardı...
Olmaz ayrılık vuslata beş kala
İstanbul'um, yâr koynum
Avucumdan kaymakta
Kuş diline tav gönül
Seni yetim koymakta
Gözlerimin gözesi
Ben serçe kuşu, ben mor üveyik
Ben türkü, şarkı, hisarbûselik
Ben Gül İbibik, yüzüm ferahnâk
Ben asi hüthüt, dilimde barak
LAİLAHE İLLALLAH
Pirim gülbenk çekersin
Lailahe illallah
Özü dara çekersin
Ahmed ya Resulallah
mavi aşkın denizi
çırpınır, ufka bakın
gönlünüzü süsleyin
krizantem, gül takın
bedenim bir tüy kadar
Yitik boşluklarda aranırken insanlık
yaprağın damarına yürüyen yeşil
mezarlardan beslenir de
göğe ağar ışıl ışıl
su saklar yatağını
Ah benim yavru kuşum;
yüzünü çok yıkama
alın yazın okunur
pest perdeden, patinaj
ömrüne gam dokunur
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!