Fatiha Şiiri - Sami Demirkol

Kabirdir bil, esas vatan, sıla,
Şekil götürdü beni asıla.
İçim, için için yandı durdu,
Günaha vermedik hiç fasıla.

Elimi çektim artık dünyadan,
Nasip yok ki riyadan, rüyadan.
Nefis bize çok tuzaklar kurdu,
Tek imdat Resûl-i Kibriyâ'dan.

Ner’de olsan, ölüm gelir âni,
Biliyorsun artık, her şey fâni.
Gelen ayrı, giden aynı vurdu,
Hazır mısın? Yolculuk var yani.

Bak buraya yazıyorum, aha,
Hatırlayınca oku Fâtiha.
Acaba kim anar, unuturdu,
Belli değil, kim çıkar sabaha.

-Samimi