Yürekler duygudan feragat etmiş
Şefkatler dehlizde, akıl kirada
Dostlar, ciğerini tuzla eritmiş
Hayatlar ıssızda, akıl kirada
Hızlanmış seneler, yetmemiş günler
Hasretle yoğrulup sevgiyle taştım
Kibirden arınıp engeller aştım
Hep bir ümit bulup peşinden koştum
İfadesiyim ben tüm duyguların
Arasında kaldım vuslat ve kahrın
Her taraf toz duman, gözüm seçmiyor
Derinde bir enkaz, lakin göçmüyor
Uçurtmam yaralı, artık uçmuyor
Düğümü düğüme ekledim gitti
Görürken âmâya ben ne diyeyim?
Gönülde aşk, serde yara
Umut sessiz, hasret kara
Baka baka ufuklara
Yandık yandık bitemedik
Sandık sandık çatamadık
Nefes almaya devam ediyorsa ciğerler
Hissediyorsa hâlâ basıp geçtiğin yerler
Yanında duruyorsa bütün kutsal değerler
Elbet gök gürleyecek, bil ki yağmur yağacak
Sahra çölünde bile olsan ne fark edecek
Sırtına İndirilen balyoz üstüne balyoz
Kirpiklerini sarıp yaşlar akıtan o toz
Yüreğinde saklıydı, en ehemmiyetli koz
Bilmiyordu hasımlar, elem nedir, haz nedir?
Karıştırıyorlardı, yavaş nedir, hız nedir?
Duygular bir anda yüceliverir
Kelimeler akar, kâğıda yürür
Tek çare yazmaktır, yoksa ser erir
Neden diye sorma, elimde değil
Yürekten dökülür, dilimde değil
Gireyim gönlüne izin ver bana
Bir hayat kuralım göremesinler
İlaç olalım biz birbirimize
Zehirler, mikroplar saramasınlar
Kitaptan okuyan fikir edinir
İçinde yaşayan zikir edinir
Tecrübeye tutsak esir edinir
Anladım diyen de farkında olmaz
Ayazda kalmayan sıcağı bilmez
İnsan doğdum yine insan olarak
Göçüp gidebilmek en büyük arzum
Bu uğurda gerekirse solarak
Göçüp gidebilmek en büyük arzum
Yanlışa sapmadan uğrak yerinde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!