Devir başka, durum garip, ben şaşkın
Sevgi zayıf, özlem üzgün, kin şişkin
Zulüm sırıtıyor pişkin mi pişkin
Zamana uyunca bak değişti ray
Vay yavrum vay
Yaşlandım sayılmaz, genç de değilim
Arafta bir yerde yürür giderim
Geçmişteki kadar dinç de değilim
Yorulur, dinlenir, çürür giderim
Arayı açsak da bazen gönülle
İskarpinler hasta düştü
İki ileri, üç geri
Yollar yeter deyip küstü
İki ileri, üç geri
Seher vakti, şafak vakti
İki yaka gibiydik biz seninle adeta
Bir araya gelince nefessiz kalıyorduk
Bir çözüm bulmak için oturup düşününce
Ayrı geçen sürede biz resmen ölüyorduk
Gelmek de gitmek de hep aynıydı bizim için
Doğrusuyla, eğrisiyle
Bize insan gerek insan
Vicdanını kaybetmemiş
Bize insan gerek insan
Boş ver fakiri, zengini
Bilerek bir canlının acısına nedensen
Sen sen ol, ortalıkta insanım diye gezme
Zulmünle yaş döktürüp kibrin ile edensen
Sen sen ol, ortalıkta insanım diye gezme
İnsanlığa erişmek çok ağır bedel ister
Geçip gider zaman, durduramazsın
Bir dakika geri sardıramazsın
Taviz verme sakın, kendin ol yeter
Sen her şeye rağmen insan kal yeter
Emeksiz menfaat tatlı gelmesin
Yekten soruyorum, samimiyetle
İster bir başlangıç, ister son olsun
Sureti gönülden, temiz niyetle
İster bir meşale, ister dün olsun
İçimde tutamam, bu işkenceyi
Bunca batıl, bunca gaddar içinde
Temiz kalabilmiş, iyiler de var
Birdir sayıları belki de binde
Kâmil olabilmiş, iyiler de var
Yalanla gerçeği karıştırmayan
Dikenli yollardan aşka
Varamasaydım ben keşke
Umut farklı, tavır başka
Dalga geçtiler iyi mi?
Bunca sel, yel arasından
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!