Fatih Suretli Şiirleri - Şair Fatih Suretli

Durmadan ağlayan bir gece kalır
Kahreden gülüşlerinin ardından
Onulmaz yaralar açılır yüreğimde
Yalnızlığıma sürecek bir merhem bulamam
Bulurumda süremem sensiz
Haydi, gel artık

Ve gözlerin,
Hala hüzün taşıyor yüreğime.
Git gide uzuyor vuslat türküleri.
Neyleyim sevgili,
Bu ayrılık sicilime işlemiş.
Bütün umutlarım voltada yine.

Ben sana yanmışım
Haberin yok bu yangından
En çokta gözlerine
Hani beni benden alıp
Sen yapan ceylan gözlerine
O hilal kaşların varya

Güller ektim dost bağına
Rüzgâr vurdu dalın kırdı,
Ekmek oldum ben yağına
Zehir oldu aşım benim

Talan oldu sevdalarım

Hepimiz birer acemi olarak atıldık
Bu hayata
Acılarla büyüttük körpe yüreklerimizi
Gitgide büyüyen hasretlerimiz oldu sonra
Ne sevmeyi becerebildik
Nede ders alabildik ihanetlerden

Sesin çıkmıyor artık
Ne oldu gülüm
Dipsiz uçurumlarda mı boğuldu sesin
Şimdi sevdamın asi sokaklarında
Loş bir sokak ışığı gibi
Kanıyorsun karanlık gecelerimde

Elveda Amed!
Elveda yalnızlığımı paylaştığım sokaklar.
Bu gece yüreğimi,
Son defa bırakıyorum surlardan aşağıya.
Hayallerim ise; demli bir çay kıvamında kalsın.
Elveda yüreğimin yitik kenti!

Haydi gel
Gel ve ışık ol
Kör karanlık sabahlarıma
Bak seni düşünüyorum yine
Düşündükçe sen oluyorum
Tepeden tırnağa

Kar beyazı sevinçlerle
Süsledim yürüdüğün yolları.
Kan kırmızı güller büyüttüm gözyaşlarımla.
Gözlerin ki;
Bir tutsağın özgürlüğü kadar kutsaldır
Demir parmaklıklar arkasında.

Bir mayına çarptı yüreğim
Sevdanın çölünde
Enkazımı kaldıran yok
Yaşanmamış ve yaşanması
Zamana kalmış düşlerim var
Gecenin koynunda