Onun bunun rüzgarıyla geçen ömür,
Sanki hazanda esen bir rüzgar.
Solan bir yaprak misali gün gelir
Sende bu cihandan gelip geçersin
Sanırsın ki, bu cihan geçer...
Sen geçersin bu hayattan, ben geçerim
Bu gece; efkarım var
Öfkem dağlar kadar
Cehennemler tutuşur
Yüreğimde;
Kim dokunsa yanar...
Esiri olmuşum gözlerinin
Kızgın demire bir kez su verdin mi çelik olur
İkinci kez su verdin mi kırılır
Türklükte tarihte emsali bulunmayan asil bir cevherdir
Tabiiyetine uyun bir şuur verilirse çelik bir kılıç olur
Tüm dünyayı dağıtır
Tabiiyetine uyun olmayan yabancı bir şuur verilirse
İnsan için en zor olan şey, her gün insan kalmaktır.
Cengiz Aytmatov
İnsanlığımıza, varlığımıza kıydılar
Türk'ün kanına ekmek doğradılar
Yağmur olup yağmadıktan sonra
Sevgi olup taşmadıktan sonra
İçindeki boşluğu doldurmadıktan sonra
Yaşamına anlam, değer katmadıktan sonra
Boşu boşunadır hayat
Ne yapsan boşu boşuna...
Memleketin hali perişan, Millet perişan
Ne hal bilen var, ne de halden anlayan
Zalimler elinde; varı yoğu yağmalanan
Türk tutsak! Türk, öz yurdunda gariban
Deli Ozan
Karagün, geçer elbet.
Yeter ki; sen sabret.
Güzel günler için;
Yarınlar için, umut et,
Kapılma yeise;
Çalış, gayret et!
Bu senede rahmet yağmadı
Toprak; kar'a, yağmura doymadı
Karaağaç gibi kuruduk Ağam!
Bağımız, bahçemiz, gönlümüz oldu;
Hepten viran...
Ondan mı göç edersiniz Turnalar?
İnsanın büyüklüğü;
Mevkisiyle, makamıyla değil!
Erdemiyle, ahlakıyla,
Edebiyle, adabıyla
Her şeyden evvel insanlıyladır...
...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!