BEN’LİK VE KİBİR ÜZERİNE
Yüce Tanrı’nın Azazil adında bir kulu varmış,
O Tanrı’ya öyle bir aşk ve sadakatle bağlıymış ki alemler yaratıldığından beri Tanrı’ya secde edilmedik yer ve mekan bırakmamış,
kendi kavmi isyan ettiğinde Melekler ordusunun başına geçip kavmi ile savaşmış, kavmini karanlık dehlizlere, açık denizlere, ıssız adalara sürmüş
Tanrı O’nun bu sadakatini mükafatsız bırakmamış elbet onun derecesini Melekler katına yükseltmiş,
Azazil’in güzellikte eşi ve emsali yokmuş, Tanrı arşı su üzerinde yarattığından beri Azazil alev alev yanan gözlerle suya düşen suretine bakar kendisine gıpta ile nazar edermiş.
Ateş yaktı Bilge Şaman
Dumanı kokladı
Davul çaldı sonra Göğe baktı
Gözünden iki damla yaş aktı
Neden dedi kişioğlu
Tanrının sesine kulak vermiyor
Bilgi, aydınlıktır
Cehalet, karanlıktır
Bilgi, mutluluktur
Cehalet, umutsuzluktur
Bilgi, iyiliktir
Bilgi, aydınlıktır
Cehalet, karanlıktır
Bilgi, mutluluktur
Cehalet, umutsuzluktur
Bilgi, iyiliktir
Ölümü yakıştıramazken sevdiklerimize
Ölüm, bir nefes kadar yakındı bizlere
...
Biliyorum ölüm var
Bir gün aniden çıkıp gelecek,
Belki en sevdiklerimizi elimizden alacak
Atamız, Anamız bir
Dilimiz, Töremiz bir
Ayrı yurtlarda yaşasakta;
Kanımız, kalbimiz bir
Bir doğan Türk Ulusuyuz biz...
Hayat; Bir kopuştur aslında,
Riyakar kalabalıklardan
Asil yalnızlıklara…
Fatih Mehmet Yiğit
Her şey bir sesle başladı
Tanrı Ol dedi ve olu verdi Alem
Yine bir sesle son bulacak
Herkes bir nefeslik aşkı yaşayacak
Bir nefeslik hayatı soluyacak
Ardımızda sadece bir ses, bir nefes kalacak...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!