Fatih Efe Şiirleri - Şair Fatih Efe

Dışarda kar yağıyor mevsim ağrazlığında,
Ben içimde ayarsız mevsimler yaşıyorum.
Bilmem! kim nerede, ne durumda...
Ben düşüncelerimin ayazında çıplak kalıyorum...
yârdan üşüyorum...
Yalnızlığım yarsızlıkla yoğrulurken Erzurum'da,

Yağmur var
yine bu akşam
yine dün gibi
İçimi ürperten bir yağmur,
Yere düşen damlaların sesi
Yankılanıyor sen diye..

Müjganın okdur, kaşların bir yay gibi
Düş de seni öyle gördüm ben vallahi!
Onbeşindesin sanki; siman ay gibi,
Görünce salavat verdim ben vallahi!

Tane tane benlerin var o yüzünde

Unutma ki hayatta herşey kusursuz ve istediğin gibi olmaz.
Rüzgara bile pencereni açtığında, serinliğin yanında toz getirir...

Bu aralar canım ayrılık çekiyor!
ayrılmayalı bayağı oldu sevgilimden.
öyle özledim ki ayrılmaları
öyle özledim ki çekip gitmeleri,
ne menem şey bu yalnızlık!
herşeyi özlüyor insan, ayrılmayı bile...

Bugün,
Biraz oturdum, Seyr-ü sefer eyledim,
Eski yaşlarımı gördüm parkda;
ya onbir ya da onikisindeydiler,
Benim yaşımdan çok farklı oldukları kesin!
Onlar mutlu

Şiirlerimin redifiydi varlığın...
ve Aşkın anlamlığıydı kafiyeleri zengin eden,
Bakışların bakışımın demli halini içerken en koyusuna,
Bembeyaz bir sayfa açılırdı gözlerinde....
Kendimi yazardım....

Öyle bir cengaver ki O Türk asakiri
Temizler dağlarda birikmiş pasak-kiri
Kalmayacak elbet, hainlerden hiç biri
Bu Vatan için can versede Türk askeri..

Şu zaman nasılda hızlı geçiyor
Yardım edin de tutalım zamanı
Sanki adam kayırıp da seçiyor
Var mı? bir soralım! dini-imanı...

Bazısının son diye bitirdiği, bazısına ilk olur
Bazısının sade gördüğü, bazısına sirk olur...