Fatih Efe Şiirleri - Şair Fatih Efe

Birgün bir güzel cism-i latif gördüm
O günden beri yüzüm hep İbtisâm..
Hayatımda tek nevâkis onu gördüm,
O günden beri günüm hep bir bayram...

Bivaye biriydim ben, çıktı bir baht

Çekil piyangocu artık yolumdan
Sözün kelamın ben zengini oldum.
Adresi sinemmiş esti solumdan
...Ahular-ranalar dengini buldum...

İnanmam artık çıkmayın karşıma

Gideceğim demişsin..!
ama...

Hiç düşündün mü?

Gönül kapısının vurulup çıkılmayacağını,

An geçtikçe çoğalır sana bu hasretim
Büyüdükçe büyür içimde azar azar
Gün doğdukça azalır aşka şu hevesim
Düşündükçe zehir olur bana bu pazar

Vuslatı sen geçiyor artık tüm saatler

Hayat'da öyle şeyleri kafana takarsın ki!
Ne bir ucunu bulabilirsin ne de kendini,
Çaresizlik ummanında boğulursun san ki!
Anlamsızca büyütürsün içinde derdini...

Hayat aslında kendini kabul etmektir
Umut tarlasına derdini mahsüllemektir
Başkalarından umarların olabilir ama
Kendinden gayrı makbul yok bilmektir..

Cuma günü gelince; nefr-i huzur doluyor
Herşey güzel olup, hayr-ul umur oluyor
Gemler kuruyup, kötülükler kayboluyor
Sevaplar yeşerip, günahlar tek tek soluyor

Cümlem neye yarar, gönüle dolmayınca
Arzım neyi sorar, gözler yol bulmayınca
Müslüman olana gün farkı varmıdır ki! ...
İnmez alnı secdeye, gün Cuma olmayınca...

═ ═ ═ ═ ═ ═ ═ ═ ═ ═ ═ ═ ═ ═ ═ ═
Cana kokusu geldi de yine saadetin
Ruha dokusu işledi yine ibadetin...
Zamanı geldi de yine bir cuma gününün
İtikat buğusu işledi yine şahadetin...

Gittin,
Giderken bıraktığın ateşin hevesiyle
Yaktın pervassızca - umarsızca - bencilce
Vedalaşmayı bile bilmeden
kaçtın Çocukca.
Kalabalığa karışan hırsız gibi