Fatih Dumbay Şiirleri - Şair Fatih Dumbay

Çıktım Elmadağ’ın dik yokuşunu
Anladım hasretin can yakışını
Unutamıyorum o bakışını
*****Her şeyi bir yana silip attım da
*****Gözlerine veda edemedim yar

Damla damla sevda dolarken gönlüm
Bir sabah güneşin doğuşuyla gel
Işığın geceyi boğuşuyla gel
Bir bahar yağmuru yağışıyla gel
Damla damla sevda dolarken gönlüm

Hasreti gönlümde yara sevdiğim
Özlemek ne demek bilir misin sen
Hal hatır sor ara sıra sevdiğim
Gözlemek ne demek bilir misin sen

Yar yar diye verip onca seneni

Çıktım sonu bulunmaz şu yollara
Düştüm ne yazık söz tutmaz dillere
Ne deyim kendini bilmez ellere
Ben bu alemde hep tek başımayım

Ne bir dost istiyorum ne arkadaş

Sensizim gözlerim yollarda
Bir bilsen gönlüm ne hallerde
Çare arıyorum fallarda
Çık artık çık be deniz gözlüm

Bırakma beni bu sızıyla

Can evimi yık ocağımı söndür
İstersen dünyayı tersine döndür
Benim doğduğum gün geldiğin gündür
Bir gülüşün benim için düğündür

Mecnun bile olsa belki bıkarda

Her bakışın aşka çağrıydı bana
Hasretin dinmeyen ağrıydı bana
Seninle her yanlış doğruydu bana
Aşkı senden duydum haberin olsun

İstedim kaderim bahtımı yensin

Bu gece sabaha kadar ağladım
Anıları gözyaşımla suladım
Her damlada yüreğimi dağladım
Gökyüzünü karanlığa buladım

İyileri kötülerden ayırdım

Bunca zaman bunca insan boşamı
Yandılar diyorsun aşkın narında
Gözlerinden akan kanlı yaşamı
Kandılar diyorsun aşkın narında

Gerçek dedikleri yoksa rüyamı

Bunca yıldır boşuna aramışım meğerse
Senin ellerindeymiş aşkların en güzeli
Kahrolurdu inanki Leyla'yla Mecnun görse
Senin dillerindeymiş aşkların en güzeli

Aşk vardı avazımda dilimde feryadımda