Fatih Dumbay Şiirleri - Şair Fatih Dumbay

Üstad aşk mevsimi diyor nisana
Takvimler nisanı gösterdi yoksun
İnan bir güzel söz yeter insana
Gönül aşk lisanı isterdi yoksun

Gönüllerde aşkın gülü açarken

Ne esir ol dedim sana nede köle
Ben yalnızca sevgimi getirdim dile
Hani bir ömür olacaktık elele
Verdiğin o sözünden başka ne kaldı

Tek dileğim sevgiyle bakan bir gözdü

Kar gibi erircesine
Bir rüya görürcesine
Gönlümü verircesine
Gidiyorum O'na doğru

Her yerde onu aradım

Gökyüzü karanlık her yer buz tutmuş
Fırtınalar benim içimde kopar
Yar dediğim canım beni unutmuş
Şimdi deli gönlüm onsuz ne yapar

Kar boran kapladı gönül dağımı

Varken sende bende bu yürek
Söyle Ey Türk kime ne gerek
İman ile ALLAH diyerek
Özümüze sahip çıkalım

Sağken canım ederim temin

Seni düşünürüm yar her anında
Hayalin karşımda gözüm önünde
Hasretle geçen her gece sonunda
Gün doğmaz afakta gözledim seni

Hasretine çıktı bakılan fallar

Daha dün on sekiz yaşında idik
Yıllar su misali akıyor kaptan
Şimdi o devranın sonun geldik
Mazi yüreğimi yakıyor kaptan

Ne günler yaşadık neleri gördük

Senin yanında görmez olur diyerek gözüm
Dilime dolanırda söylemem diye sözüm
Titredi ayaklarım çözüldü iki dizim
O halin tarifini yapamamaktan korktum

Deli gönlüm aşkınla çırpınıp atıyorken

Ben var ya ben şu gördüğün ben bilki
Tam idamlık bir insanım bu kesin
Bu ne en son hatam benim ne ilki
Ya bir kurşun sıkın bana ya asın

Sönmek bilmez bir kor sardı içimi

Kabardı gönlümün sevda damarı
Bilki bu sevdanın kaçak imarı
Bu kaçak yapının sensin mimarı
Üstüste konan taş senin eserin

Çivi üstüne bir çivi çakarsan