Fatih Dumbay Şiirleri - Şair Fatih Dumbay

Savrulsam da dert rüzgarında
Binlerce umut var yarında
Kerem misali aşk narında
Pişmedim daha pişmem gerek

Kaderin yaman tuzağına

Sanki nur doğuyor melek yüzüne
Yıldızlar hayrandır ilah gözüne
Şöyle bir bakıpta yarim özüne
Bu alem gülmeyi senden öğrensin

Ömrünü sevgili yoluna seren

Bak ben Mecnun oldum senin sayende
Bilirim seninde gönlün var bende
Aklında dururken gülüm kalbinde
Gönlünü çalarsam sen hoş gör beni

Seninle yaşarken aşk denizinde

İflah olmam artık ben bu dert ile
Ölür giderim yar inan mahşere
Neler derdi gönlüm bir gelse dile
Sözler çaresiz yar harfler yetersiz

İflah olmam artık içim yanıyor

Yüzüme gülerken şu kara bahtım
Ne diye kaşını çattın güzel kız
Yerini bulmuşken tuzum ve tadım
Aşıma soğuk su kattın güzel kız

Aşkın ile daldım hep hülyalara

Bırakalım sürsün el sefasını
Varsın biz çekelim her cefasını
Göster dostluğunu dost vefasını
Gel benim yarenim ol kara kalem

Söyleyim halimi kulak ver dinle

Sana binlerce söz söylemenin hiç gereği yok
Nasılsa yine anlamayacaksın beni..
En güzeli hiç yormadan birbirimizi
Bir müddet susalım ne zaman ki anlamaya başladık
İşte o zaman konuşuruz..

Gözlerin halime gülüyor gibi
Çektirdiğin yetmedi mi Nilüfer
Daha beterini diliyor gibi
Seni tatmin etmedi mi Nilüfer

Bir güneş doğumu şafak atarken

Gönlüm aşkınla bülbül misali ötüşteydi
Dünyada değil sanki bir hayalde düşteydi
Baharın tüm renkleri sendeki gülüşteydi
Taze mi solacaktın gülüm ermeden kışa

Seni öyle göreli yüreğim tasalarda

Senden gayrı çiçek açmaz bahçemde
Ne lale ne sümbül ne gül, Menekşe
Bir seni anarım ben her hecemde
Ne lale ne sümbül ne gül, Menekşe

İlmek ilmek işli aşkta dokun var