Bu şehrin ışıkları yanınca bile,
Sokakları hala karanlık.
Panjurlar hızla kapanır.
Evler sıcaklığını kıskanır.
Oysa bak,pencerem de kapımda açık.
Üzerine sünger çekilmiş sevdalarıma inat,
Demli bir çay gibi geldin,
Yorgun hayatımın ortasına.
Bir hoşçakal zamanında.
Ama olsun yinede,
Bir parmaklık bal tadındaydın.
Üzüm gözleri bekledi bir zaman,
Geleni olmayan yolları.
Vazgeçti!
Hüzünle doldu ama ağlayamadı.
Özlemini yastığına döktü her akşam.
Sabah bir umut yeşertti.
Şehirlerarası otobüsler,
Son seferlerine çoktan çıktılar.
Sarılmış sıcak bedenlerin,
Çatılarına yağarken kar.
Ankara ben olmuş üşüyor.
Gitmek zamanı,
Geldiğim gibi suskun ve sessizce.
Oysa ağaçları söker sandığım fırtınalarım,
Bir yaprağı bile oynatamadı.
Kelimeler tıkanıverdi,
Hikaye yarım kaldı.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!