Umuda düş,
Geçmişe iz,
Yanlışa düşmek gerek.
Düşüp de kalkmak gerek,
Kalkıp da koşmak gerek,
Koşup Rabbi bulmak gerek.
Biliyor musun dostum hayat o kadar kısadır ki,istediğin hedefe ulaşamazsın!
Ve insan çoğu zaman ahmaktır,kısır sevdalara tutulunca
o yürüyüş ki sadece bu çağı aşıp gidecektir,senle beraber,seninle!
Hayatımın istatistiksel olarak belki de tam ortasında birşeyler fark etmeye başladım.
Bunun bana has bir özellik olmadığını da eklemek ile beraber size anlatmaya çalışacağım.
Anladım! İnsan ne zaman daralsa, ne zaman tamamen yardıma muhtaç bir hale gargolsa, hemen Allah'ını arıyor.
Kısa keseceğim. Zaman kısıtlı. Bu konu sizi ilgilendirmiyor...
Dedim ya insan sıkışınca yaradanına bir çocuk gibi ağlıyor, bana yardım et dercesine.
Bir gülüş bulutu.
Kahkahalar yağdırıyor üzerime.
İçimden gizlice terbiyesiz küfürler.
Hepsi komik ama iğreti etmiyor.
Yağsın ulan.
Baksın benim gözlerimin içine hayat.
Duvarlar var
Aramızda bizi bizden bölen duvarlar...
Beni sana hapis bırakan
Seni bana hapishane yapan yalın duvarlar...
Kuşkusuz soğurmalar var!
Aramızda aşkı donduran,
Kurallar var olan tüm gerçekleri biraz örtmek içindir.
Yalnızca insani kurallar.
Evrenin kuralları ise yaratıcının arzularına boyun eğmiştir.
Yani bilinen evren de tek gerçeklik olan Allah'ın fiziki görüntüsünü gizlemiştir.
İnsan yasaları insanları bir imtihana tabi tutmuştur.
Korkuyorum.
Gözünden düşmeye korkuyorum.
Bir kar tanesi olup da Cudi dağında.
Nuh'un gemisinden düşmeye korkuyorum.
Biliyorum ben bir zavallıyım, tüm zavallılar gibi.
Filistin bir taraftan şehitler verirken diğer taraftan içinde zerre-i miskal iman nuru kalanlar için gönlündeki imanı hatırlatıyor.
Zalimi hatırlatıyor. Piyonları açığa çıkarıyor.
Bize sevdalandığımız bu dünyanın boş olduğunu ve cihadı hatırlatıyor.
Bize ölümü, acıyı ve merhameti hatırlatıyor.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!