Fani İken Bu Dünya Şiiri - Abdullah Toroslu

Zengin olsan ne yazar, fani iken bu hayat?
Çağırınca yaratan, olur her şey bir serap.
Senin olsa ne çıkar, mal emtia kat ve yat?
Talan eder varisler, seni yerken şu türap.

Hele bir bak Kur’an’a, neler olmuş Karun’a?
Kızdırınca Rabbini, sokmuş yerin altına.
Tonla gümüş altını, olmamışken yar ona;
Nedir sende bu heves, halen gümüş altın’a?

Kendine gel ey insan, anla işin aslını!
Yoksa bir gün mutlaka, belletirler gerçeği!
Sende Kerem misali, şaşırdıysan Aslı’nı;
Açıp kitap sünneti, tut üstüne merceği!

İstiyorsan bu fakir, yardım etsin az sana?
Belki dua edersin, memnun kalıp sonradan?
Bidayette şu işler, vermese de haz sana;
Berdevam ol kullukta, olma lütfen bir nadan!

Bi-kararken bu âlem, âşık olma boşuna!
Çünkü onu her seven, düşer mutlak elem’e.
Ne zevkine talip ol, ne de tutul hoşuna!
Beka varken sen, sen ol, fani mülkü dileme!

Abdullah Toroslu
13.11.2013-İzmir