FAKİR DOĞUYOR
Bir yanı deniz, Bir yanı kara,
Denize düşmüş bakın fukara,
Beş çocuk evde, biri rehinde,
Fakiri sevmez, şerefsiz para.
Başında bela, fakirlik bitmez,
Fakirlik gayrı, yapışmış gitmez,
Deniz çaresiz, fakir çaresiz,
Sunulan çözüm beş para etmez.
Kanıyor yara, sanki magara,
İnsanlık ölmüş, bakın ayara,
Alnında teri, elinde nasır,
Tek çıkış yolu, girmek mezara.
Girse denize deniz boğuyor,
Kara buz gibi hergün soğuyor,
Kader diyorlar fakir çocuğu,
Çaresiz yine fakir doğuyor......İNSANİ
Kayıt Tarihi : 27.10.2012 12:10:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sinan Karakaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/10/27/fakir-doguyor.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!