Fakir Çocuğu Şiiri - Veysel Şimşek

Yoktur hiç değeri olmaz önemi,
Zalim kader senin zorun bana mı,
Asırlardır zindan geçer dönemi,
Fakir doğar,ölür fakir çocuğu.

Boynu bükük Garip bağrı yanıktır,
Bizim çektiğimiz çile bize tanıktır,
Çile bizde bitmez her gün konuktur,
Fakir doğar,ölür fakir çocuğu.

Nazlansada baba şunu al diyemez,
Canı istese türlü türlü yiyemez,
Sıkıntıdan gece gündüz uyumaz,
Fakir doğar,ölür fakir çocuğu.

Zenginin çocuğu kaymakam, vali olur,
Fakir okutamaz çocuğu boş kalır,
Yoksa Ankarada dayın işe kim alır,
Fakir doğar,ölür fakir çocuğu.

Yalan değil bunlar gerçek,hep sahi,
Bu devirde zengine derler dahi,
Nere gitse fakir onmaz vallahi,
Fakir doğar,ölür fakir çocuğu.

Ölüm vardır zengin fakir ayırmaz,
Anakaralı dayım gibi kayırmaz,
Veysel der ki; Boş söz karın doyurmaz,
Fakir doğar,ölür fakir çocuğu.