Fakir Şiiri - Nuri Çırağı

Kazanı kaynamaz eleği dönmez
Dumanı bacadan çıkmaz fakirin.
Kapısı açılmaz bir kimse gelmez
Komşusu yüzüne bakmaz fakirin.

Nasip olmaz gide düğüne toya
On bir nüfusu var düşmüş hay huya
Aylar geçer hasret şekere, çaya
Kurumuş pınarı akmaz fakirin.

Feleğin fakire bilmem kastı ne
Başın koyar kuru hasır üstüne
Dolu düşer harmanının üstüne
Karısı erkenden kalkmaz fakirin.

Kurban günü bir et değer diline
Acımazlar neden ise haline
Çocukları elvan değer diline
Düğünde bayramda yakmaz fakirin.

Çırağı geliyor bilmem ne yandan
Kirpiği karışmış yaş ile kandan
Her gün kuru ekmek acı soğandan
Yiyor çocukları bilmez fakirin.