Ezgi Özsan Şiirleri - Şair Ezgi Özsan

Bir ses çınlasa,
Uçacaksınız,
Ama nereye?

Hep mi kötüydü zaman?
Bundan öncesinde?

Ne dünya dönsün istiyorum,

Ne de sen,

Böyle böyle bıktım her şeyden.

insan ya ölür, ya kalır,
belki çocukken olduğu gibi,
bir kapının ardına saklanmış,
duruyorken, seni,
bulmuştum orada hani,

Zamanın zamansız baskısı,
Şimdi gitti.
Yarın burada,
Ve bir anı,
Daha açığa çıkarsa,

Mevsim aşkın ısrarından bahsediyor,
Varoluşun karanlığını geç;

Unutmayalım,
Hepimiz cesurlara borçluyuz.
Bir ruhun hala özgür olabileceğini gösteren,

Bir adım geri çekilip hayattan,
Tüm insanlıkla el sıkışmaya geldim,

Ve sunulan kurumsal hazzı,
Bir akışla geri yansıttım.